جامعه را به بهانه اخلاق از رساله عملیه دور نکنیم / سرنوشت بد کفار در جهنم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، مفسر قرآن کریم، هفتم اردیبهشت‌ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه فرقان، گفت: خداوند بعد از آن که به تحقیر و آزار و اذیت پیامبر ازسوی کفار و مشرکین اشاره کرد، در ادامه در آیه 34 به وضعیت کفار ستمگر در روز قیامت اشاره کرده و فرموده: الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُولَئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَ أَضَلُّ سَبِيلًا؛ حشر به معنای برانگیختن و جمع کردن عده‌ای کنار هم است؛ نگاه ما بلافاصله با شنیدن این واژه به سمت قیامت می‌رود، یعنی محل حشر این کفار جهنم است آن هم آنها را در حالی که صورتشان به سمت آتش است هل می‌دهند و در مکان بسیار بد و شری قرار دارند و گمراه‌ترین افراد هستند.

وی افزود: در آیات قبل پیامبر را تمسخر کردند و در این آیه خدا پاسخ حرف آنها را داده است؛ فرموده این جهنمیان را مانند گوسفندانی که به قصاب‌خانه می‌برند، به سمت جهنم می‌برند. معنای دیگر آیه هم باطن رفتار ستمگر در دنیاست؛ یعنی کسانی که یار پیامبر هستند و مسیرشان گمراهی و شقاوت نیست، بلکه کسانی که الان یعنی در دنیا از پیامبر دوری کرده و با او دشمنی می‌کنند، همین الان چهره‌هایشان به سمت جهنم است و باطن این عمل در روز قیامت روشن می‌شود.

مفسر قرآن کریم اظهار کرد: در سوره لیل هم خدا فرمود که خدا برخی افراد را به خاطر بخل و استغناء و تکذیب نیکویی‌های وجدانی و عقلی به سمت عسری یعنی جهنم سوق می‌دهد؛ این آیه هم همین حرف را دارد؛ هر کسی از راه و خط پیامبر و خط حقیقی امامت و ولایت فاصله گرفت، از همین الان روی و چهره او به سمت جهنم است و حشر آنها از الان صورت گرفته است.

بازیچه قراردادن آیات الهی؛ نتیجه دوری از ولایت

بهجت‌پور تصریح کرد: کسانی که از ولایت صحیح فاصله می‌گیرند، کارشان به جایی می‌رسد که آیات الهی را بازیچه قرار می‌دهند و برداشت‌های آنها از آیات و روایات تغییر کرده و نگاه فقهی آن‌ها هم در صورتی که فقیه باشند، عوض می‌شود؛ اینکه فرمود: افرادی که کافر می‌شوند، از نور به سمت ظلمات سوق داده می‌شوند.

وی افزود: عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ، یعنی سرش رو به زمین است، مانند همان گوسفندانی که به سمت قتلگاه می‌روند. برخی خیال می‌کنند رسول، فقط پیامبر است، در حالی که به جای پیامبر، امام و ولی فقیه و حتی یک طلبه می‌تواند باشد؛ طلبه‌ای که خط پیامبر خدا و خط نبوت و امامت را تبلیغ می‌کند.

زیارت مؤمن همانند زیارت مکان‌های مقدس است

وی افزود: نباید به این آیات نگاه تاریخی داشته باشیم؛ اینکه گفته شده اگر کسی حرم حضرت معصومه(س) را زیارت کند، اهل بهشت است، فقط منحصر به حرم نیست؛ اگر کسی به خاطر ایمان مؤمنی سراغ او برود، بر او بهشت واجب می‌شود، زیرا ایمان را دوست دارد؛ هر امامزاده‌ای برویم، چون نشانه ایمان به اولیاء الله است، نتیجه آن بهشت است. خیلی نباید روی لفظ منجمد شویم، رسول هر کسی است که راه خدا را نشان می‌دهد، بنابراین اینکه کسی بگوید من تابع پیامبر هستم، ولی تابع ولی و جانشین او نیستم، درست نیست.

مدیر حوزه‌های علمیه خواهران با بیان اینکه ستمگران خیلی خون به دل رهبران می‌کنند، گفت: به ایوب گفتند چه کرده‌ای که این بلاها بر سر تو می‌آید؛ این سخن عمق وجود آن حضرت را سوزاند؛ همانطور که پیامبر را اذیت می‌کردند، خدا در آیه 35 به بعد «وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا» به پیامبر دلداری داد که ستمگران اقوام قبل را نابود کرده است.

وی با بیان اینکه موسی تنها پیامبری است که نبی دیگری در کنار او بود، اضافه کرد: آیه دارد که خدا موسی را با کتاب سراغ فرعون فرستاد؛ در اینجا مراد از کتاب، تورات نیست، زیرا تورات بعد از غلبه حضرت موسی بر فرعون و در کوه طور به او عطا شد؛ مجموعه فرائض و شریعت را کتاب می‌گویند؛ مثلاً در مورد عیسی(ع) فرمود ما به او حکمت و انجیل دادیم یا در مورد یحیی فرموده که کتاب به او داده شده است، در حالی که او کتاب نداشت بلکه فرائض و دستورات شریعت بود.

جامعه را به بهانه اخلاق از فقه دور نکنیم

بهجت‌پور اظهار کرد: رساله‌ها را دست کم نگیریم، اینها هم کتاب ما هست و «من مهد الی اللحد» ما را شکل می‌دهد؛ طهارت و حج و نماز و روزه و طلاق و ... را بیان کرده است؛ الان به بهانه بحث اخلاقیات جامعه را از رساله و فقه دور می‌کنند؛ تلاش کنیم جامعه رساله‌ای و با احکام شرعی تربیت شوند و خودمان هم باید به احکام رجوع کنیم.

وی افزود: دین تا وقتی که مشکلات زندگی مردم را حل کند، مورد توجه هست، اما وقتی بلا و مشکل بیاید، از حمایت آن دست می‌کشند؛ در دوره یوسف، پیروان زیادی پیدا کرد، اما به تدریج حاکمان بر سبطیان (نسل یعقوب) سخت گرفته و آنها را به بردگان خود تبدیل کردند.

وی تأکید کرد: به هر حال خدا در این آیه به موسی فرمود سراغ قبطیان یعنی کسانی که آیات ما را تکذیب کردند برو. اینها سراغ ستمگران رفتند، اما چون آنها زیر بار نرفتند، نابود شدند؛ به پیامبر دلداری داده که من از این ستمگرانی که آیات مرا تکذیب کرده و تو را اذیت می‌کنند، نخواهم گذشت و همانند اقوام قبل مجازات می‌کنم.